මට මතක ඇති කාලෙක බලපු මුල්ම ටෙලිය තමා "දූ දරුවෝ". නාලන් මෙන්ඩිස් ගේ තවත් එක පවුලේ කතාවක්. ඇච්චා කාලේ බලපු හින්දා ඒකේ කතාව ගැන ලොකුවට මතකයක් නැතත් සුදු සීයා (හෙන්රි ජයසේන), ආච්චි (අයිරාංගනී සේරසිංහ), කලිසම් අඳින දීප්ති(නිල්මිණි තෙන්නකෝන්), ඩයස් (එච්. ඒ. පෙරේරා) එහෙම තවමත් මතක තියන චරිත. ඒ වගේම ඕකේ සමහර දෙබස් එහෙමත් මට මතකයි.
නන්දනී (චාන්දනී සෙනෙවිරත්න)- "මේක හරිම අසාධාරණයි. මම පවුලේ බාලයා. මම පිරිමියෙක් උනානම් මේ ගේ අයිති වෙන්නේ මට. මම ගෑණියෙක් උන නිසා ඒක තුනට බෙදුනා...මේක හරි අසාධාරණයක්නෙ"
පුන්සිරි (ජයලත් මනෝරත්න) - "දැන් ඉතින් ඔයා කොච්චර ගිරිය පුප්පගෙන කෑ ගැහුවත්, ඔයා පිරිමියෙක් වෙන්නේ නෑ නෙ නන්දනී..."
ඊ ලඟට "කන්දේ ගෙදර". මේකටනම් අදටත් මම ආසයි. හරිම ලස්සනට නිර්ව්‍යාජ ගැමි කම කැටි කර ගත්තු ටෙලියක්. බාල මහත්තයා (රෝහණ බැද්දගේ), හාමිනේ (රම්‍යා වනිගසේකර) වගේම අල්මේදා (සිරිල් වික්‍රමගේ) ගේ රඟපෑම් හරිම ඉහළයි. මේ කතාව පුරාම ගම නගරය, පරම්පරා ගැටුම වගේ දේවල් සරලව වගේම ලස්සනට පෙන්නලා දෙනවා. ඒ වගේම පසුබිම් සංගීතයත් හරිම මිහිරියි. මෙතනින් කන්දේ ගෙදර බලන්න පුළුවන්, කැමති කෙනෙක්ට.
මේ වගේම මට මතක තියන තවත් කතාවක් තමා "හිරුට මුවාවෙන්". ගොඩක් අය ඒකට කිව්වේ ඉඳි ආප්ප කතාව කියලා. මම හිතන්නේ කමල් අද්දරආරච්චි ගේ, චම්පා ශ්‍රියානි ගේ රඟපෑම් මුලින්ම දැක්කේ මේකෙන්. මේකේ තවත් අමතක නොවෙන චරිත දෙකක් තමා ලොකු අප්පච්චි (ජේ. එච්. ජයවර්ධන) සහ ලොකු අම්මා (රත්නා සුමනපාල). අර "ජෑ..ක්ස...න් ජෑ..ක්ස...න් ජෑ..ක්ස...න්" කියන්නේ. කට්ටියද මතක ඇති නේද "චකබ්ලාස්" එහෙම. ඒ ගේම් එකට කියන ඇත්ත නම සොලිටෙයාර් මම හිතන්නේ. ඒත් ලංකාවේ අපිනම් ඒකට කියන්නේ චකබ්ලාස් කියලම තමයි.
"පලිඟු මැණිකේ" ගැනත් කතා නොකරම බැහැ. මම දන්නා හැටියට මේක තමයි ජැක්සන් ඇන්තනිගේත් (විජේපාල ගේ චරිතය) ශ්‍රියන්ත මෙන්ඩිස්ගේත් (සූරසේන ගේ චරිතය) මුල්ම ටෙලි නාට්‍යය. නගරයේ සංකර සිරිත් ගමට ගේන්නේ මේ සූරසේන. වෙස් මූණු කතාව කියලත් මේක හඳුන්වනවා. මැණිකේ අත්තනායක එහෙමත් රඟපානවා මේකේ. ඕං මෙතන තියනවා පලිඟු මැණිකේ බලන්න ඕනෙනම්.
මෙන්න තවත් සුපිරි ටෙලියක්. ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි ගේ "දඬුබස්නාමානය". එතුමගේ මේ අමුතු විදිහේ ටෙලි නාට්‍ය වලට මම ගොඩක් කැමතියි. තව තියනවා ඉස්සරහට. ඔය දඬුබස්නාමානය කියන එකේ තේරුම, දුන්නකින් ඊ තලයක් විද්දහම ඒ ඊය වැටෙන්න පුළුවන් සීමාව කියන එක මම කොහේදි හරි කියෙව්වා. මේක මුලින්ම බලද්දී නම් මට මෙලෝ මංගල්ලයක් තේරුණේ නෑ. ඒ කාලේ අපි මේකේ බැලුවේ අංගම්පොර ටික විතරද කොහෙද. හරිම ජවයක් තිබුණ කතාවක්. සේනක විජේසිංහ එහෙම ජනප්‍රිය උනා මේකෙන්. දමිතා අබේරත්න එහෙම කෙට්ටු කාලේ බලා ගන්න පුළුවන්. මේකේ ඉන්න තවත් මම කැමතිම නළුවෙක් තමයි "බුද්ධදාස විතානාච්චි". හොඳ පෞරුෂයක් තියන දක්‍ෂ නළුවෙක්. කැමතිනම් බලන්න දඬුබස්නාමානය මෙතනින්.
හප්පේ මේකනම් මතක් වෙනකොටත් බය හිතෙනවා. "ගිරය". ඉස්සර මම හරි බයයි ලුසිය හාමිට (ට්‍රිලිශියා ගුණවර්ධන). වසන්ති චතුරානි මනමාලියක් වෙලා එන වලව්වේ වැඩ කරන කෙනෙක් තමයි ලුසිය හාමි. ඒත් එයාට වලව්වේ කුමාරිහාමි කෙනෙක්ගේ තරමට බලයක් තියනවා. ඒකත් මුලින් බලද්දී වැඩිය තේරුනේ නෑ. පස්සේ තව වතාවක් බැලුවා.
පොඩි ළමයි හැටියට අමතක නොවෙන තවත් ටෙලියක් තමයි "අඹ යාළුවෝ". සුදු අප්පෝ, නපුරු මයිත්‍රී වගේම අත්තම්මත් (රූබි ද මැල්) තවම මතකයි. අනුලා රණවීර, බුද්ධි වික්‍රම එහෙමත් රඟපෑවා. ඒ වගේම තේමා ගීතය වෙච්චි "කටු අකුලේ මල් ඇහැරේ" ගීතයත් "පහන තියා බුදු සාදුට" ගීතයත් තවමත් අපේ හිත් වල තියන ගීත. අඹ යහළුවෝ බලන්න ඕනනම් මෙන්න.
මේ "එක ගෙයි කුරුල්ලෝ" රූප රාමුවක්. මානෙල් ජයසේන, විජේරත්න වරකාගොඩ එහෙම රඟ පෑවා. එක කූඩුවේ හැදෙන කුරුළු පැටව් අන්තිමට අම්මා තාත්තා තනි කරලා ඉගිලිලා යනවා. කතාවේ යන්නෙත් ඒ වගේ තේමාවක්. මෙතන තියෙනවා එකගෙයි කුරුල්ලෝ.
"වෙද හාමිනේ" හැමෝටම මතක ඇති.
සඳ කැන් දහරින් දෙනුවන් තෙමිලා - දෙනුවන් කැලුමින් පියුමන් සැලිලා
රෙබෙකා නිර්මලී ප්‍රධාන චරිතය කලේ.
ඔය අතරට , "මැණික් නදිය ගලා බසී", "හුමාලය", "රතුරෝස", "ගමන", "කඩවර" එහෙමත් තිබුනා. එතකොට නාලන් මෙන්ඩිස්ගේම දූ දරුවෝ ස්ටයිල් එකේ තවත් කතා තිබුනා "නෑදෑයෝ", "සූරිය දරුවෝ" එහෙම. චතුරිකා පීරිස් කරලියට ආවේ සූරිය දරුවෝ එකෙන්, මට මතක විදිහට. ඡන්න පෙරේරා, රොෂාන් පිලපිටිය එහෙමත් හිටියා.
මී ලඟට මට කියන්නම ඕන ටෙලියක් තමා "අකාල සන්ධ්‍යා". ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි ගේ තවත් ඇති විශිෂ්ඨ නිර්මාණයක්. කැමැත්තේ අනුපිළිවෙල ට ලිස්ට් එක හැදුවොත් මම අංක එක මේකට දෙනවා. අංගම් පොර, කාල තරණය වගේ දේවල් සම්මිශ්‍රණය කරලා තිතට, නූලට හිතලා හදපු කතාවක්. හරියට ස්ටීවන් ස්පිල්බර්ග් ගේ ෆිල්ම් එකක් වගේ. ජැක්සන් ඇන්තනි, සබීතා පෙරේරා ප්‍රධාන චරිත කළා. මේක විකාශය වෙච්ච දවස්වල මට බලන්න බැරි උනා. පස්සේ ලංකාවෙන් ආවට පස්සේ මේක හොයාගන්න දහ අතේ ට්‍රයි කරා. අන්තිමට ටොරානා එකේ ලොක්කටම ඊ මේල් කොරලා තමයි වැඩේ කරගත්තේ. පස්සේ බලද්දී කොටස් කීපයක් යූ ටියුබ් එකෙත් තිබුනා. බලලා නැත්නම් අදම බලන්න. සයුරි රෙකමන්ඩේෂන්ස් :)
"සතර දෙනෙක් සෙන්පතියෝ", ඒත් ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි ගේ. පුනරුප්පත්තිය තේමා කරගත් කතාවක්. යශෝධා විමලධර්ම, මහේන්ද්‍ර පෙරේරා, ශ්‍රියන්ත මෙන්ඩිස්, රොෂාන් පිලපිටිය තමා සෙන්පතියෝ හතර දෙනා. ඒකත් ආසාවෙන් බලන්න පුළුවන් කතාවක්.
"රම්‍ය සුරම්‍ය", එක ළඟ ගෙවල් දෙකේ ජිවත් වෙන පවුල් දෙකක ගැටීම වගේම ආදර අන්දරයකුත් ගලාගෙන යනවා. සුජානි මෙනකා, බිමල් ජයකොඩි, සුමින්ද සිරිසේන එහෙම ප්‍රධාන චරිත කළේ.
මම තවත් ගොඩක් ආසාවෙන් බලපු කතාවක් "අරුංගල්". උමාලි තිලකරත්න අන්ධ දැරියක් විදිහට ඉන්නේ. කතාව ගෙතෙන්නේ ඇයගේ මල්ලි "චන්ද්‍රරත්න" වටා. හරිම ලස්සන වයලින් වාදන ටිකක් අහන්නත් පුළුවන්.
ඊ ලඟට "අකඩවාරිය". මේකත් අංගම් පොර කතාවක් තමා. අනේ මන්දා මම මෙච්චර අංගම් පොර වලට කැමති මොකද කියලා. පුළුවන් පොරේකුත් නෑ. මොනවා උනත් කතාවේ අවසානේ නම් හිතට ඇල්ලුවේ නෑ. ඒත් මදේ නම් ඉතා ඉහළයි. තාරුකා වන්නිආරච්ච්චි, උද්දික ප්‍රේමරත්න නියමෙට රඟපානවා. නොකියම බෑ පසුබිම් සංගීතය ගැනනම්. හරිම ලස්සනයි. මෙන්න තියනවා බලන්න ඕනෙනම් අකඩවාරිය.
ලඟදි බලපු තවත් හිතට දැනුණු කතාවක් තමා "සුළඟ මත මොහොතක්". හිතට දැනුනා කිව්වේ බරටම දැනුණා. සාරංග දිසාසේකර, තිසුරි යුවනිකා ප්‍රධාන චරිත කරන්නේ. ජීවිතය කියන්නේ ඇත්තටම සුළඟ මත මොහොතක් වගේ. ආදරය, දුක, සතුට හැමදේම අපිට ඒ මොහොතට දැනෙන දේ. සංසාරය ඊට වඩා කොයි තරම් ගැඹුරුද? කතාව අවසාන වෙන්නේ මේ උපුටා ගැනීමත් එක්ක.
"තව මොහොතකින්, සුළග මත මොහොතක් තුළ ලබන විවේක සුවයකි. ඉක්බිති තවත් ගැහැණියක විසින් මා බිහි කරනු ඇත."
මේ තියෙන්නේ බලනවානම්, සුළඟ මත මොහොතක්.
ඉතින් ඒ ඇරෙන්න මේ දවස්වල දෙවෙනි ඉනිම බලනවා. ලඟදි ගියපු "ප්‍රාණ" කියන කතාවත් බැලුවා. ඒකත් භවය සහ කර්මය ගැන කතාවක්. හිමාලි සයුරංගි, නයනතාරා එහෙම හිටියේ.
ලිස්ට් එක දිග වැඩිදත් මන්දා. මොනවා උනත් මට කියන්න ඕනේ ඉස්සර වගේම තවමත් ඉඳලා හිටලා හරි හොඳ ටෙලි නාට්‍ය බිහි වෙනවා කියන එක.
ඔයාලටත් තවත් මතක් වෙන නාට්‍ය කමෙන්ට් එකකින් කියන්න.
